انتقاد

همواره نتایجی منفی و نامطلوب و تاثر آور به بار می آورد .ثمراتی غیر لازم که می شد از آنها احتراز جست . بلایی که مردم ازراه انتقادمان (که ضد عشق است) برسر خود می آورند ، وصف ناشدنی است.
صحبت در باره زشتی و انتقاد از آن باعث بروز پلیدی و زشتی می شود هرچه بیشتر به شر توجه کنیم به شر می افزاییم . هر عیبی را که در دیگران ببینیم همان عیب یا نقص مشابه را به زندگی خود فرا می خوانیم . ایراد گرفتن از دیگران سبب می شود که خودمان با نفی و انکار روبرو شویم . وقتی با سرزنش و انتقادمان شیره وجود دیگری را می مکیم راه می گشاییم تا شیره ذهن وتن و امورمان مکیده شود. در واقع به پیشواز بیماری و بدبختی و آشفتگی وتنگدستی می رویم .
نقد کردن هنری است پیچیده و دشوار .